|
Moppie
Moppie heb ik gevonden in de buurt van een waterzuivering. Ze zat onder de schurft.....!!!
Waarschijnlijk is ze daar uitgezet, want het was vakantietijd. Moppie was een lief dankbaar konijn dat regelmatig likte. Ze heeft nog enkele jaren bij ons gewoond voordat ze stierf van ouderdom.
|  |
Joost
Joost kochten we, toen de kinderen nog klein waren, op de kleindierenmarkt in Barneveld. Deze Vlaamse reus liet alles toe: hij liet zich rijden in een poppenwagen, speelde met de kinderen in de zandbak, dronk met de katten van de buren van een schoteltje melk. Het was een bijzonder leuk konijn. Hij maakte sprongen van een halve meter als je hem zachtjes op de neus tikte. Helaas overleed hij al op driejarige leeftijd, en liet daarbij een grote leegte achter.
|
|
|
| Gijs, de liefste Franse hangoor |
Gijs
Ook Gijs komt van de kleindierenmarkt in Barneveld. Ik kocht hem om zijn lieve hangoren en omdat ik graag weer een groot konijn wilde. Gijs was een Franse hangoor, welliswaar een tikkeltje aan de kleine kant. Gijs had een halve voorpoot waar hij zich uitstekend mee wist te redden. Hij was ontzettend op mensen gericht, een leuk karaktereigenschap van Franse hangoren. Maar als hij me zag pieste hij me van vreugde helemaal onder! Gijs was het liefste konijn wat ik ooit heb gehad. Hij werd maar drie jaar oud.....
Sokje en Knaagje
Knaagje, een zwart-witte lotharinger ram werd geboren op goede vrijdag. Hij was erg nieuwsgierig en klom toen hij vier weken oud was al via het gaas uit z'n hok. Knaagje dankte zijn naam aan nieuwsgierig Aagje waar we later Knaagje van maakten. Het was een lief konijn. Sokje was de dochter van Knabbel. Ze was wildkleurig maar had een befje en één pootje wit, vandaar haar naam: Sokje. Ze was niet zo sociaal, hield er niet van op opgepakt te worden. Ze luisterde wel goed, als ze weer in haar hok moest hoefde je maar met de vingers te knippen of ze sprong er zelf weer in!
| |
|
|
| Knabbel, maar meestal noemden we haar Moesje of Likkelientje! |
Knabbel/Moesje/Likkelientje
Knabbeltje (meestal noemden we haar Moesje of Likkelientje) is gevonden door achterburen. Ze voelde zich gelijk bij ons thuis en zorgde na enkele weken voor een verrassing door een nestje jongen te krijgen. Knabbel is een paar maal erg ziek geweest, misschien was ze daarom wel zo aanhalerig. Ze was erg sociaal en likte ons allemaal, soms wel eens op het dwangmatige af. Knabbel kreeg een week voor haar dood een hersenbloeding waardoor haar karakter veranderde. Dit maakte het voor ons makkelijker om afscheid van haar te nemen. Knabbel was een grijs/beige Hollander.
|
